Pracując nad stylami, Dolly Jones

PO 12 latach o godz Moda Denerwowałam się, że ciąża może oznaczać koniec kariery – po ósmym tygodniu czułam się potwornie chora, nie mogłam już tego dłużej ukrywać – ale pozytywną reakcją Alexandry Shulman było moje pierwsze zetknięcie się z „klubem”: z pracującymi mamami mody i ich wesołymi - obchód rozdwojonych osobowości: szafy (szpilki warte kredytu vs to, co najbliżej wózka); nawyki żywieniowe (łosoś i awokado na śniadanie; resztki paluszków rybnych na kolację), nawyki towarzyskie i myślenia.

Poczucie bycia osądzanym za swoje wybory – jeśli masz szczęście, że możesz dokonać wyboru – jest nieuniknione, niezależnie od tego, czy pracujesz na pełny etat, na część etatu, czy nigdy więcej; czy zaczekasz z urodzeniem dziecka, czy nie; nawet jeśli masz więcej niż jeden. To potężne wyzwanie; taką, którą wiele kobiet z pokolenia milenijnego rozważa na początku swojej kariery zawodowej. a branża modowa, z towarzyszącym jej rygorystycznym przepychem, dziwnym międzynarodowym kalendarzem i konkurencyjną siłą roboczą, może być dla niej równie trudnym środowiskiem jak każde inne.

Ale wiele rodzin prosperuje. „Szczęśliwa matka to szczęśliwe dziecko” – mówi Charlotte Dellal, której firma Szarlotka Olimpia, rozrosła się na całym świecie w ciągu sześciu lat, w których urodziła trzech synów. „Robienie tego jednocześnie zadziałało, ponieważ nie znałem innego rozwiązania – zawsze chciałem obu”. Trzeba, jej zdaniem, „być tak zorganizowanym, jak to tylko możliwe, ale pamiętać, że w końcu ogarnie się chaos”.

Dla Margherita Missoni, macierzyństwo zainspirowało do zmiany tempa. Jej syn Otto przybył, gdy jej „ręce były tak zajęte, jak to tylko możliwe” jako szefowa działu akcesoriów w Missoni. Porzuciła więc rodzinny biznes i „narodziła się Missoni Childrenswear”, przekonując ją, że bycie rodzicem powinno złagodzić poziom stresu. „Płyń z prądem, a nauczysz się kierować swoim życiem” – radzi. Julia Restoin Roitfeld, czysta krew w świecie mody i matka trzyletniej Romy, zgadza się: „Pogodziłam się z tym, że poczucie winy będzie częścią mojego życia, ale musisz nauczyć się nie być dla siebie surowa”.

Największym problemem jest poczucie winy, twierdzi Dellal. „To strata czasu. Czujesz się źle, jeśli pracujesz, i źle, jeśli nie. Staram się cieszyć czasem spędzonym z dziećmi, a także czerpać przyjemność z pracy. Moja sztuczka polega na tym, aby mieć więcej” – żartuje. „Wszystkim jest łatwiej, gdy mają siebie nawzajem”.

Rada Aleksandry dotycząca kariery była dla mnie jasna: wcześnie zajmij się dziećmi. Nie zrobiła tego, stwierdziła, i to utrudniło powrót. Trzy lata i dwójka dzieci później to nadal kluczowe znaczenie. Od czasu do czasu żartuję, że wolałabym, żeby mój mąż mnie zostawił, niż zrobiła to nasza niania, Gemma (#niewłaściwieżartuję).

Istnieje wiele przydatnych sekretów. Biuro Charlotte Olympia ma wszędzie szufladę pełną smakołyków i apteczek – „nie tylko dla moich dzieci – nigdy nie wiadomo, kto może je przynieść”. Lulu Kennedy, której córka Rainbow urodziła się w 2014 roku, przeklina, że ​​kładzie się wcześnie spać, bo „zmęczenie powoduje stres”. Odkrywszy, że jej niania dorabia w zespole projektowym Richarda Nicolla, Kennedy nauczyła się przyjmować pomoc także od właściwych ludzi: „Elastyczność jest kluczem”.

Niektórzy rekompensują to dodatkowymi weekendowymi lodami lub uczą dzieci kojarzenia smakołyków z opieką nad dziećmi, aby uniknąć porannych łez. Dla Emilii Wickstead, której córka przyjechała dwa i pół roku temu w czasie swojego pierwszego pokazu London Fashion Week, a następnie syna bezpośrednio po lutowych kolekcjach jesienno-zimowych, ćwiczenia odgrywają dużą rolę: „To takie trudne znaleźć czas, ale jest dobry na wszystko: macierzyństwo, małżeństwo, pracę. Twój umysł potrzebuje tego najbardziej.”  

Kiedy walka z poczuciem winy zostanie wygrana, praca może nawet pomóc w rodzicielstwie. „To świetny sposób na spędzenie czasu „dla siebie” – wykorzystanie mózgu w inny sposób” – mówi Sabine Brunner, dyrektor generalna Bonpoint. Przy wysokim poziomie tolerancji na koniec dnia, „czarna godzina” kąpieli i snu może uwolnić Cię od trudnego dnia w biurze. A czasami rezygnacja z rutyny na rzecz sesji układania puzzli powoduje, że wszyscy wariują.

I odwrotnie, wiele osób kojarzy rodzicielstwo z sukcesem zawodowym. „Jeśli chcesz, żeby coś zostało zrobione, poproś kogoś zajętego” z pewnością odnosi się do pracujących matek – a dla niektórych dodaje perspektywy. „Duże problemy nie wydają się już tak ogromne; moje podejście jest bardziej zrównoważone” – mówi Zofia Webster, którego córka Bibi Blossom urodziła się we wrześniu ubiegłego roku. „Tydzień mody był tuż po porodzie, więc kupiłam nosidełko i zaczęło działać. Jęczałam i mówiłam, że ciężko jest to wszystko pogodzić, ale potem przypominałam sobie, że zarabiam na życie projektowaniem butów i to w zasadzie moje marzenie. "

Nowo odkryta pewność siebie również może zmienić zasady gry. „Starałam się pozytywnie nastawiać do pracy, ale zawsze brakowało mi pewności siebie” – mówi modelka Erin O'Connor, której syn urodził się w zeszłym roku. „Teraz jestem zdeterminowany w imieniu kogoś innego”. Jest także katalizatorem przedsiębiorczości. Z Netmumy miliony na rzecz Katie Massie-Taylor i Sarah Hesz Papka (pomyśl o Tinder-meets-NCT), historie sukcesu po porodzie są wszędzie: historia Alice Rothschild Ogrodniczki w kropki; jej kuzynka Natashy Ascott Błotniste kałuże; dawny Tatler dyrektor mody Anny Bromilow Małe Koło; Oferta ubranek dziecięcych Restoin Roitfeld pojawi się na rynku tego lata; Wkrótce po Incy for Girls firmy Dellal pojawi się wersja dla chłopców. Stella, Roksanda i Webster to zrobiły – najwyraźniej dzieci mają dobry zmysł biznesowy.

Po raz drugi przeczytałam Sheryl Sandberg Pochyl się; opowieści o jej niewygodnych ciążach, które pocieszały mnie, gdy moje ciało boleśnie nabrzmiewało. Pochylenie się tak daleko, jak tylko mogłem, bez przewrócenia się, oznaczało awans do pracy dla nowego, bezdzietnego szefa, mężczyzny. Podekscytowana i onieśmielona – podobnie jak w przypadku ciąży – zastanawiałam się, co może nie zadziałać. Szczęście moich dzieci? (nie wchodzi w grę – na wypadek, gdyby ktoś uniósł brwi); moje małżeństwo? (tak samo). A połowiczne podejście do pracy sprawiłoby, że stałaby się ona bezcelowa. Jeśli to miało się udać, zrobiłbym to mocno (dzięki Sheryl).

Zasada Marka Zuckerberga „zrobione jest lepsze od doskonałego” stosowana w liberalny sposób ułatwia życie. Kiedy pojawia się poczucie winy, pytam: „Czy dzieci są bezpieczne? Szczęśliwe? Kochane?” Tak. Oddychać.

Czasami jest ciężko. „Podróżowanie jest najgorsze” – mówi Dellal. „Ale bez pracy nie byłabym sobą. Jestem mamą, ale to nie znaczy, że nie muszę pracować. Zajmuję się też domem, ale też nie mogłabym nią być na 100% czasu. "

„Pasjonują mnie obie role” – mówi Wickstead. „Nie ma powodu, dla którego nie mógłbyś być”.

Niektóre kobiety prowadzą kampanię na rzecz żłobków przyzakładowych; dla innych światy się nie zderzają. Nigdy nie zabierałam dzieci na pokaz mody – środowisko pozornie pozbawione dzieci nie wydaje mi się odpowiednie. Mój syn mówi ludziom, że idę do pracy, żeby zdobyć pieniądze na ciasto i podoba mi się pomysł, że w jego głowie spędzam cały dzień na szukaniu dla niego smakołyków. Co w pewnym sensie robię.

Dla założyciela Browns Joannę Burstein – która wyszła za mąż w 1946 r. – kariera „nawet nie była brana pod uwagę”, natomiast macierzyństwo było oczywistością. „Ale kiedy zaangażowałam się w ten biznes, bycie matką zmusiło mnie do cięższej pracy, aby zapewnić moim dzieciom to, czego chciałam” – mówi. „Nigdy nie żałowałem pracy, nigdy”.

„Miałam szczęście, że udało mi się zrealizować obydwa aspiracje. Moja rada dla dzisiejszych pracujących matek? Nie żałuję”.

„Moda nie różni się od żadnej innej dziedziny, jeśli chodzi o pracę i rodzicielstwo” – mówi Shulman. „Musisz zaakceptować fakt, że nie można osiągnąć perfekcji pod każdym względem. Wymaga to kompromisów i ważne jest, aby pamiętać, że dopóki cieszą się towarzystwem osoby, która jest tam zamiast ciebie, tak naprawdę nie przeszkadza im, że nie jesteś teraźniejszość pod warunkiem, że kiedy jesteś, skupiasz się na nich. Matka, która ciągle sprawdza Instagram, jest bardzo denerwująca dla dzieci. Chcą Twojej niepodzielnej uwagi i czułam, że skoro przez tyle czasu mnie tam nie było, cieszyłam się daj to, kiedy byłem.”

Przede wszystkim pamiętaj, żeby się tym cieszyć. Dźwięk mojego klucza w zamku skłania małego człowieka do bombardowania drzwi wejściowych, po czym następuje wersja szybkiego pełzania – prawdopodobnie obaj szukają ciasta. Warto przebiec każdy maraton, jeśli tylko na nim znajduje się meta – kończy się to „rozmową o naszym dniu” – przed snem pogawędką o szczegółach: od tego, ile Shreddies zostało zjedzonych po kolor mojego pociągu do domu. Może nie spędziliśmy tego dnia razem, ale dzielimy się każdą minutą.

Pełny artykuł tutaj